" به نام خداوند لوح و قلم "
هستی بر مبنای تکرار بنا شده و همه چیز در حال تکرار است،همانند شب و روز و تغییر فصول.
در پرتو این تکرار،اطلاعات و آگاهی و دانش ما بالاتر می رود و چگونه زندگی کردن را آموزش می گیریم.چون بدون آگاهی از علم زندگی،قطعا دچار مشکل خواهیم شد.
این تکرار ها در هستی جهت مثبتی دارند ولی این تکرار ها در درون انسان می توانند در جهت منفی نیز باشند.
انسان با وجود این که شاهکار خلقت است اما اگر یک بار پایش در چاله ای گیر کند،دفعه بعد هم از آن مسیر رفته و پایش دوباره در چاله گیر می کند.درست برخلاف حیوانات که بسیار محتاطانه عمل می کنند.
موضوع بحث ما این است:گاهی اوقات در مسیر زندگی دچار خطا و اشتباه می شویم و همواره آن را تکرار می کنیم!
تاریخ خود به خود تکرار نمی شود بلکه برای تکرار شدن به فاعل نیاز دارد.اگر چنگیز کشت و کشتار کرد،فاعل خود چنگیز بود!
به همین ترتیب اشتباهاتی که انسان مرتکب آن ها می شوند به فاعل نیاز دارند.اگر مسئله اعتیاد مرتب تکرار شود،قطعا فاعلی برای تکرار شدن داشته است.
وقتی خداوند فرامین خود را صادر می کند،این فرامین فاعل می خواهند.نوح،عیسی،موسی و حضرت محمد(ص) فاعلین فرامین خداوند بودند.
شرایط و موقعیت زندگی هر شخصی در محدوده خاصی است و ممکن است در این محدوده مرتب دچار تکرار شود.اما اگر از این محدوده پایش را فراتر بگذارد دیگر دچار تکرار خطایای خود نخواهد شد.
اما متاسفانه،حماقت و منیت انسان ها مانع از این میشود که آن ها پایشان را از محدوده ی زندگی خود فراتر بگذارند.
انسان ها نمی خواهند از هیچ چیز درس بگیرند و از تجربیات دیگران استفاده کنند،در واقع می خواهند معلم خویش باشند و این همان خود فرمانی و حماقت محض است!
ما همگی به معلم و استاد نیاز داریم تا از تجربیات و رهنمود های آنان در جهت بهبود زندگی خود بهره ببریم.بنابراین همیشه دعا کنید که خداوند استادان خوبی را سر راهتان قرار دهد.نکته ی بسیار مهمی در این باره وجود دارد که بایستی برای آن اهمیت بسیاری قائل شد و آن جایگاه عظیمی است که رب و مربی دارد.
یک موقع مطلبی زایش است و چیز جدیدی به وجود می آید.همانند متد DST،جهان بینی و متون آموزشی کنگره60.زایش طبق فرمان الهی صورت می گیرد و برای بقای انسان می باشد.
اما در مواقعی انسان به تجدید ها لباس نو می پوشاند و دچار تکرار می شود.
هر انسانی در جایی قرار دارد.اگر با قدم های استوار حرکت کنیم،به جایگاه لازم و ویژه ی خودمان خواهیم رسید.اگر بخواهیم جایگاه خودمان را محکم کنیم، تنها با کتاب خواندن قادر به این کار نخواهیم بود.بلکه بایستی فراز و نشیب راه را بچشیم.
امکان نداردبدون تحمل هیچ گونه رنج و سختی،ناگهان از عمق چاه بیرون آئیم.
تا وقتی به دنبال مشکلات باشی و دائم نق بزنی،این مشکلات حل نخواهند شد.ولی وقتی آن ها را بپذیری و به جای نق زدن،برای حل آن ها تلاش کنی مسئله معکوس شده و مشکل حل خواهد شد.
با احترام:همسفر صبا شهرستمی
